19 06 22

20u15 Yves Rechsteiner, orgel & Henri-Charles Caget, percussie

Tubular Bells, een enorme hit die Virgin fortuin heeft gemaakt, is een verbazingwekkende mix van genres, een soort symfonisch pop/rock fresco, gecomponeerd door een jongeman van nog geen 20 jaar oud!
In deze complexe muziek, een soort mille-feuilles van meerdere thema's, bevindt Mike Oldfield zich op het kruispunt van minimalistische componisten, de lyriek van bepaalde filmmuziek, de energie van rock en zelfs de ietwat kitscherige naïviteit van een traditionele melodie. Uitgaande van een eenvoudige taal, tonaal of modaal, gebruikt hij niettemin een aantal muzikale technieken die vaak in de klassieke muziek voorkomen: leitmotiv, polyritmiek, fuga...
De belangstelling voor de verscheidenheid aan klankkleuren verklaart waarom Tubular Bells al spoedig werd uitgegeven in een arrangement voor symfonieorkest. De titel zelf is die van een instrument van het orkest, dat verschijnt op een moment van een weerbarstige bas die op zijn eigen manier aan de Bolero van Ravel doet denken. Onze versie voor orgel en slagwerk stelt zich dus tevreden met een getrouwe weergave van de oorspronkelijke melodieën en harmonieën (waarbij de fouten van de orkestversie worden gecorrigeerd...), terwijl we ze een eigen klankkleur geven in het bijna onbegrensde universum van klanken dat de combinatie orgel en slagwerk te bieden heeft.
De bewerking van Tubular Bells is voor ons duo een logische stap in ons muzikale avontuur: na het succes van onze bewerking van Rameau zijn wij het universum van Frank Zappa gaan benaderen. In de loop der jaren hebben we het klankpalet van de slagwerkinstrumenten verder ontwikkeld en hun melodische rol bevestigd in MozHayique (Mozart en Haydn programma) en in Tubular Bells. De opname van een elektrische gitaar in ons RCM-trio stelt ons in staat de progressieve rock te benaderen, en zo een breed palet van 20e-eeuwse muziek voor te stellen, buiten het terrein van de klassieke muziek, om het pijporgel een plaats te geven in de muziek van onze tijd.

Yves Rechsteiner, geboren in het Zwitserse Yverdon, studeerde orgel en klavecimbel in Genève en aan de Schola Cantorum in Basel. Hij won verschillende internationale wedstrijden en doceerde de afgelopen twintig jaar de kunst van het klavier begeleiden van barokmuziek aan het Conservatoire National Supérieur de Lyon. Resident in Toulouse, wijdt hij zich ook aan de artistieke leiding van het festival Toulouse les Orgues en aan zijn persoonlijke projecten. Verwikkeld in een bezinning op de orgelmuziek, ontwerpt hij zijn concertprogramma's met eigen bewerkingen van barokke, klassieke, symfonische en rockwerken. Als liefhebber van verschillende muzikale ontmoetingen, heeft hij samengewerkt met muzikanten uit verschillende muzikale werelden (traditioneel, jazz).

Henri-Charles Caget, een reiziger in de muzikale tijd, door stijlen en tijdperken, een zachte dromer in dit tijdperk van zappen en kruisen, navigeert hij van het object naar het instrument, van stilte naar geluid, tactiele of visuele gebaren, van het woord naar het ritme, gesensibiliseerd door veelvuldige ontmoetingen met componisten, geluidstechnici, videokunstenaars, elektro-akoestici, schilders, beeldende kunstenaars, dansers, schrijvers... die dezelfde verlangens van spontane creatie delen.
Hij is professor aan het Conservatoire National Supérieur de Lyon. Hij was o.a. oprichter van “L’Orchestre Cucurbital”, lid van de klavierpercussiegroep van Lyon, partner van Emilie Simon en regisseur van talrijke muzikale voorstellingen.

© 2023 Organroxxvzw Contact